100 woorden per dag: Studiefinanciering (2)

Mijn vrouw heeft gestudeerd. Aan de universiteit. En een zoon studeert momenteel aan een universiteit. Zelf HBO gedaan. Recentelijk nog een HBO master.

Een gezinsgrapje: ‘Studeren doe je aan de universiteit. HBO heet toch een beroepsopleiding. Dat is een cursus.’

Ik zie het verschil wel tussen HBO en uni. Dat is echt wel anders.
Niet wat betreft collegegeld trouwens. Allebei zo rond de €2000 per collegejaar voor maximaal 3 dagen college/les.

De centrale vraag is: Wanneer ben je student?

Even terug naar BBL op het MBO.
Ben je student als je 4 dagen in de week staat de zwoegen in een keuken, een bakkerij of op een bouwsteiger en 1 dag per week naar school gaat? Dat kun je je serieus afvragen.

Ben je dan niet gewoon leerling-kok/bakker/timmerman? Met salaris. Maar zonder €2000 collegegeld.

En daar is niks mis mee, dacht ik zo. Maar om deze leerlingen nu €250 uitwonende studiebeurs te geven?

100 woorden per dag: Studiefinanciering

Vanaf schooljaar 2023-2024 is er weer studiefinanciering. Veel meer examenkandidaten overwegen een tussenjaar. Jaar uitstellen en studie starten met studiefinanciering.

Ik hoor vanochtend iemand van de MBO-raad vertellen dat in het MBO, de BBL studenten ook studiefinanciering gaan krijgen. Daar vind ik iets van. En dat lijkt haaks te staan op mijn liefde voor beroepsonderwijs.

Voor de duidelijkheid:

·       Een MBO-opleiding krijgt evenveel geld voor een BOL student (5 dagen op school) als voor een BBL student (1 dag op school, 4 dagen werken).

·       Een BBL student heeft een leer/werk overeenkomst met salaris.

·       Een BOL student heeft studiefinanciering met reisproduct, gaat 5 dagen in de week naar school en loopt onbetaald stage.

Het lijkt me duidelijk wat de MBO-raad en het bedrijfsleven willen. BBL.
Iedereen vanaf 16 jaar, 4 dagen werken en 1 dag naar school.
Goedkoper voor iedereen. Efficiënt. Lekker weinig contact momenten docent/student. Goedkope arbeidskrachten op een krappe arbeidsmarkt.

Het staat dus niet haaks op mijn liefde voor beroepsonderwijs. Onderwijs moet een leerplaats blijven en geen vijver voor goedkope arbeidskrachten. Het moet ook niet verworden tot een instelling, gerund als een bedrijf, door managers die claimen veel van onderwijs te weten omdat ze zelf ook op school hebben gezeten en waar efficiency en lage kosten heilig zijn.

Dit wordt vervolgd

100 woorden per dag: Het zweet op de juiste rug

De laatste lesdag nadert voor onze VMBO 4^e klassers. In april gaan ze op stage en doen ze een profiel/praktijk eindtoets. Daarna in mei centrale examens.

Ouders mailen en bellen ons plat. Ze maken zich zorgen. Dit jaar heb ik geen 4^e klassen. Mijn collega’s maken zich, ondanks de duim regeling,  ook zorgen. Gaat dit goed komen? Klassen met alleen onvoldoendes voor schoolexamens komt regelmatig voor. De studenten in spé zijn moeilijk in beweging te krijgen.

Ze nemen niet eens de moeite om boeken mee te nemen. Sommigen komen zelf zonder tas. Ze doen echt helemaal niks. Het zijn pensionado’s van 16 jaar. Lieve kinderen hoor, maar ze zijn nog te lui om te klieren.

Ik kijk naar een Z&W klas 3. Telefoon, kletsen, zuchten, demonstratief met de ogen rollen. Alles, echt alles is te veel.

Stel je toch eens voor. Over pak-em-beet 30 jaar ben ik hulpbehoevend. En dan komt zo’n stuk vegetatie aan je bed om je uit de stront te halen. Dat is op zeker te veel moeite. 

Het is een beangstigende gedachte.

100 woorden per dag: Een Hollandse lul

Overmars naar FC Antwerp. Nou, nou. Wat een schande. Vinden we in Nederland.

Voor de duidelijkheid, het is niet oké om ‘dick-picks aan vrouwen te sturen. Dat wil ik even uitspreken.

Mark heeft waarschijnlijk alle foto’s moeten inleveren bij de pers-chef van de club. Die heeft ze uitvergroot in de hall-of-fame van Stadion De Bosuil gehangen. Nu weet iedereen het. En is het geen issue meer.

‘Wil je een Hollandse lul zien? Die hangt naast de foto van Antwerp-helden
Marc van der Linden en Radko Svilar!’

Ze gaan bij onze zuiderburen toch wat anders om met ongemakkelijke situatie. Iedereen weet in Vlaanderen dat Gert (van Samson) alle K-tjes van K3 heeft ingereden en doorgesmeerd. Met Samson slapend op het voeteinde. En Mega-Mindy met maskertje was voor Gertje ook spannend.

De mannen in het Belgische koningshuis gaan op hotel met iedereen behalve de echtgenotes. Iedereen weet het, maar er wordt niet over gesproken.

Ik kijk wel uit naar een eerste column van Herman Brusselmans. 

100 woorden per dag: Help mijn kind moet naar het VMBO

 

De aanmeldingen voor volgend schooljaar komen binnen in de maanden maart en april. Ieder jaar weer spannend. Hoeveel gaan het er worden?

We krijgen een aanmelding van onze nevenvestiging doorgestuurd. Kind heeft een vmbo kader advies. Kan dus niet naar de mavo/havo/vwo vestiging.

Er wordt contact opgenomen met de moeder om uit te leggen waarom ze nog niets had gehoord. Verkeerde stapeltje. Kan gebeuren.

Nee, dus. Niet verkeerd. Bewust door moeder aan m/h/v vestiging gestuurd. Gevolgd door een mail aan de rector met de vraag of deze hier wat in kan betekenen. Nee, dat kan niet. We volgen advies van de basisschool. En die blijft bij het advies. Vmbo kader is echt wat we na 8 jaar concluderen.

Moeder belt terug. Verschuur de aanmelding maar. Kind gaat naar de m/h/v-vestiging of doet groep 8 nog een keer over.

Het kan dus nog erger. We blijven in verbazing naar de telefoon staren na het gesprek.

Arm, arm kind. Het zal je moeder maar zijn. Je zou gaan overwegen om de kinderbescherming te bellen.