Plan A of Plan B (1)

Plan A of Plan B

Het is al weer een tijdje geleden dat ik mijn vingers over het toetsenbord heb laten gaan voor een blog. Meer online lessen en gelukkig daarin ook actievere leerlingen. De leerlingen hebben in maart en april een soort corona-verlof genoten. 

Het is te merken dat de borden nu wijzen in de richting van een terugkeer naar school.

De vraag is: waar gaat het onderwijs naar toe? Er zijn net zo veel scholen als zienswijzen. En er zijn evenveel verschillende scenario's voor de periode tot de zomervakantie. 

Het PO is al begonnen met fysieke lessen en gaan deze verder uitbreiden in juni. Vanaf 8 juni zijn de scholen weer volledig open.

Het VO start per 2 juni met kleine groepen en beperkte aanwezigheid. Inhoudelijk is het per VO school verschillend. Het lijkt mij dat we vooral moeten inzetten op de terugkeer op school, in een schoolsysteem, met de focus op socialisatie. We zijn weer samen. En hoe gaan we dat doen? Inhoudelijk is het een kwestie van inventariseren,met het oog op het volgende leerjaar. 

Het MBO gaat onderzoeken of lessen op zaterdagen een optie kunnen zijn. Spreiding van vervoer en aanwezigheid is blijkbaar nodig. Dit geldt ook alvoor het volgende cursusjaar

In het hoger onderwijs zijn vergelijkbare maatregelen. Veel online colleges.Voor het volgende cursusjaar zet het hoger onderwijs ook in op online en/of fysiek colleges tussen 11u00 en 15u00 en na 20u00. Alles om spreiding van aanwezigheid op de locaties en in het OV te bewerkstelligen.

Het wordt er allemaal niet overzichtelijker van.

Gezien de nog korte periode tot de zomervakantie kunnen we ons in het onderwijs ook beter richten op het nieuwe schooljaar. Hoe gaan we de dingen organiseren? Het is moeilijk plannen maken als je niet weet hoe een en ander zich gaat ontwikkelen.

Voorlopig verandert er niks aan de school organisatie. Klassen tussen de 20 en de 30 leerlingen, 30 tot 32 lesuren per week naar school, volgens een reeds beproefd rooster en een vaste jaaragenda. Dat is het uitgangspunt. Dat is Plan A.

Afwachten wat de komende weken brengen en dan vanaf 1 juli de richtlijnen van het RIVM volgen, is de meest gevoerde strategie, met Plan A als uitgangspunt.

De maand juni geeft dan veel informatie. Even op de handen zitten en kijken hoe de situatie zich ontwikkelt. Daar is niks mis mee. Zeker niet als je na 1 juli, na sluiting van dit schooljaar genoeg tijd hebt om een Corona bestendig alternatief te ontwikkelen als dit nodig blijkt te zijn.

Het wordt pas vervelend als je daar meer tijd voor nodig denkt te hebben. Dan is een plan B misschien wel een goed idee. Geen zin in 2 scenario's, 2 roosters, 2 klasse-indelingen, etc.?? Dan is Plan B wellicht een betere optie.

Afwachten wat er gevraagd wordt vanaf september kan eigenlijk niet. De scholen moeten echt eerder weten waar ze aan toe zijn. Er moet een structuur worden neergezet waarin iedereen een start kan maken en aansluitend verder kan.

Dat vraagt beslissingen. Er moeten dan knopen worden doorgehakt in de komende weken.De beslissingen worden voor als nog op schoolniveau genomen. Hoe het onderwijs er op een willekeurige VO school er volgend schooljaar uitziet is sterk of geheel afhankelijk van de visie en de daadkracht van de schoolleiding.

Het is echter een vergaand besluit om nu te zeggen: 

'We gaan uit van een coronaproof rooster, aanwezigheid en lessentabel.'

Beste ouders,

Bereidt u tot nader order voor op beperkte aanwezigheid op school en een flinke portie online onderwijs.

Met groet,

Dat gebeurt dus vaak (nog) niet in het VO, terwijl het hoger onderwijs en het MBO een duidelijke standpunt (moeten) innemen. Avond colleges, les op zaterdag, online colleges etc..

Want is het een hele gekke gedachte?
Dat we na 1 september 2020 nog steeds met groepen van 10 tot 12 leerlingen per lokaal zitten en daardoor ook een aantal dagen online onderwijs verzorgen? Scholen open tot 19u00?
Zaterdagochtend les?

Misschien toch een goed idee om al eens over een Plan B na te denken.

 

 

 

 

 

  

  

Alles anders? Kunnen we dat eigenlijk wel?

Alles anders? Kunnen we dat eigenlijk wel?

In de media komen we meer en meer meningen tegen dat we bij een exit-strategie uit de corona crisis naar een nieuw normaal of een nieuwe norm toe moeten.

R.E.M. had een hit met het nummer : 'It's the end of the world as we know it'.

Sommigen zien dit als een schrikbeeld. Ze krijgen beelden van een wereld die hun volledig vreemd is. Anderen wachten af en zullen zich aanpassen aan de geldende normen. Dat is de grootste groep. De kleinste groep bedenkt kaders voor hun eigen nieuwe situatie. Deze groep ziet vooral mogelijkheden.

Afwachten en aanpassen is de enige optie. Het nieuwe normaal is niet maakbaar. Het nieuwe normaal ontstaat. Het heeft geen zin om terug te kijken naar hoe 'het' was. 'Het' komt nooit meer terug.  Als het nieuwe normaal je niet bevalt, heb je een probleem. Het schrikbeeld ontstaat door het onvermogen tot aanpassen aan het nieuwe normaal.

Dat zie je in de media terug. Cultureel Nederland zit in de slachtofferrol. Zuchtende, huilende en zeer zorgelijk kijkende artiesten en theatermakers mogen van hun collega programmamakers klagen over geld wat nu niet binnen komt. De realisatie dat ze nu even niet belangrijk zijn in corona tijd komt keihard binnen. Het moet anders. Maar hoe? Kunnen we eigenlijk wel anders? Hoe moet het anders? Ze weten het niet en kijken naar de overheid in de hoop dat die het oplost of dat het zichzelf oplost en alles weer wordt zoals het was.

In het onderwijs geven we nu online lessen. Er is sprake van thuisonderwijs. Het moet nu dus anders. Dit is slechts tijdelijk. We gaan langzamerhand weer terug naar onderwijs op school. Kleinere groepen, minder contactmomenten en deels nog in de vorm van thuisonderwijs. Ook hier gaan we uit van tijdelijk.

Wat gaat er gebeuren als het echt blijvend anders moet? Alles anders? Kunnen we dat? In onderwijsland?

Het onderwijs in Nederland zit al langere tijd in de slachtofferrol. Je ziet t-shirts met teksten als "Ik ben geen prioriteit." Er wordt geklaagd over salaris, werkdruk, onderwijsmanagers, toetsdruk, cito toetsen voor kleuters, grote klassen, ziekteverzuim, het algemene niveau, ongemotiveerde leerlingen, curling-ouders. Moet ik nog even doorgaan? 

Ik ga hier niet in op het gelijk of ongelijk van de opmerkingen en klachten. Ik vraag me alleen af: 

• Wat als het onderwijs nu wel prioriteit wordt?
• Wat als de leraren en leerkrachten de volledige zeggenschap krijgen over het curriculum van elke leerling, drie tot en met achttien jaar.  
• Inclusief een ruim budget.
• Inclusief dat concurrerende salaris 
• Wat als de branche gaat streven naar top onderwijs? Gaat streven naar het hoogste? En niet meer streven naar een zesje, zoals nu de norm in heel het onderwijs is?

Dan staat het onderwijs zelf aan het stuur. Is het geen slachtoffer meer. Staat het vooraan in de rij.

Kortom; Wat gaat er gebeuren als alles anders wordt? Kunnen we dat eigenlijk wel? Of schrikken we daar van?
 

Corona in Onderwijsland (2)

In voorgaande blogs is het begrip leerachterstand uitgebreid belicht.Ook is het gebrek aan onderwijskundige noodzaak besproken in relatie tot het heropenen van de scholen.

Om andere redenen is het wel goed dat kinderen en jongeren weer terug naar school gaan. Ouders kunnen dan weer vooral ouder zijn. Ze hoeven niet meer voor leerkracht te spelen. Leerkrachten zijn de pedagogisch/didactische professionals. Leerlingen hebben contact met docenten simpel weg nodig. De andere volwassene waar kinderen zich aan spiegelen.

Ook uit sociaal oogpunt is het goed dat de scholen weer open gaan.Kinderen leren van andere kinderen. Ze leren functioneren in complexe groepen leeftijdsgenoten. Complexer dan het eigen gezin. Kinderen hebben de omgang met kinderen nodig. Zo ontwikkelen ze sociale vaardigheden. Deze zijn moeilijker te ontwikkelen binnen het gezin.

Dat pa en ma als gevolg meer tijd aan werk en carrière kunnen gaan besteden kan voor de economie goed zijn. Ik ben echter geen econoom,dus ik kan dat niet onderbouwen. Ik ben ook geen medicus. Ik begrijp echter wel de weerstand van sommige onderwijsgevenden.

• Loop ik niet meer risico nu ik dagelijks met circa 12 leerlingen in een afgesloten ruimte verblijf?
• Gaat de school weer dicht als het aantal besmettingen weer oploopt?
• Mijn partner en ik behoren tot een risicogroep.Ik heb het gevoel dat ik mee moet in deze herstart.

Vooral het aantal besmettingen zal de komende weken gaan bepalen wat er in het VO gaat gebeuren. Als het aantal besmettingen oploopt, zal de herstart van het VO per 1 juni zomaar kunnen worden teruggedraaid.

Voor de langere termijn is er visieontwikkeling nodig. Waar wil het onderwijs staan in pak-m-beet 2030 of 2040. Dit is het moment om innovatief en 'out-of-the-box' naar het onderwijs te kijken. Dan kan en moet de euro niet meer alles bepalend zijn. Die weg loopt dood.

Wordt vervolgd..   
   

Corona in Onderwijsland

Er is vorige week besloten dat per 11 mei de basisscholen weer open gaan. Veel basisscholen vingen al kwetsbare leerlingen op,naast het verzorgen van thuisonderwijs.
Het is de bedoeling dat de leerlingen in halve klassen,halve weken naar school komen en halve weken thuisonderwijs volgen. De scholen plannen en organiseren dit zelf.

Er blijft bij mij een gevoel opspelen dat aan deze beslissing ook economische motieven ten grondslag liggen. Thuiswerkende ouders zijn niet productief genoeg, moeten weer aan het werk en de kinderen moeten dus naar school.
De 'kinderopvangfunctie' is , volgens mij, een belangrijke reden geweest. Medische argumenten, voor of tegen, kan ik niet beoordelen. Ik ben geen arts en we weten überhaupt nog weinig over het virus.

Onderwijskundig is er geen directe noodzaak om weer terug naar school te gaan. Er zullen 'deskundigen' zijn die het hier niet mee eens zijn. Ik stel, dat drie maanden onderwijs in een andere vorm, als onderdeel van minimaal 14 jaar (4 tot 18 jaar) onderwijs of maximaal een leven-lang leren te verwaarlozen zijn. Als er sprake is van een leerachterstand is deze in te lopen gedurende de verdere schoolloopbaan. 

Leerachterstand is een begrip wat uitgaat van een standaard ontwikkeling. Er wordt vergeleken met een grote,grauwe middenmoot om te kunnen labelen en te selecteren. 'Jij loopt voor en jij loopt achter!' Alles is gerelateerd aan een middelmaat.

Het onderwijs in Nederland heeft een taak. Alle leerlingen moeten gevormd worden tot verantwoordelijke weldenkende volwassenen. Deze corona periode is een uitgelezen mogelijkheid om eens goed na te denken hoe het onderwijs omgevormd dient te worden. 

Hoe kunnen we aan kinderen en jongeren op de beste manier kansen bieden zodat ze een plek in de maatschappij van de toekomst kunnen vinden?

Willen we hier over nadenken en wat aan doen? Of gaan we zo snel mogelijk weer terug naar het vertrouwde. Zeg het maar.


      

Start Blog

De aftrap

Waarom gaan mensen "bloggen"?

Ik heb echt geen idee. Tijd over? Vinden we ons zelf echt zo interessant? Of hebben we het gevoel dat we gehoord en gezien moeten worden in deze onpersoonlijke maatschappij?

Kan van alles zijn.

De redenen dat ik ga bloggen zijn eigenlijk simpel.

• Schrijven lijkt me leuk, maar ik heb geen idee of ik het goed kan.

• Het lijkt me rustgevend om je hersenspinsels op papier te zetten.

Ik heb het plan om deze hersenspinsels te koppelen aan zowel het werk als docent op een vmbo school als aan vrije tijdsbesteding en de dingen die mij opvallen om mij heen. 

We zullen zien of het wat wordt.

Met groet,

Erik