Gisteren maakten we kennis met Ans. Ans heeft het leuk. Het leven is maakbaar.
Ans is het type
ouder wat we tegenwoordig in het VO meemaken. Alles moeten wijken voor het
geluk van het kind. Want dat is ook haar geluk.
De spruit in
kwestie moet het leuk hebben. Ook op school. Had Ans op het PO nog
enige invloed op het schoolgeluk van haar nageslacht, op het VO is deze invloed
gering.
Dat leuke kind
vindt het helemaal niet leuk, dat mama zich zo veel met school bemoeit. En de
leraren ook niet. Die willen helemaal niet perse dat school leuk is.
Ze hoeven het
project-product wat ze in de klas hebben helemaal niet leuk te vinden. Dat moet goede cijfers halen.
Luisteren en doen wat er gezegd wordt. En dat is niet altijd leuk. Maar dat
hoeft ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten