Het is al eerder aan bod geweest. De hordes toeristen die Zeeland
overspoelen in de zomer. We hebben er gemak van en af en toe last van.
Vanmiddag in de supermarkt was er duidelijk een last moment.
Er staat een oudere (eigenlijk gewoon oud of hoogbejaard) Belgisch echtpaar
voor me bij de kassa. Een volle kar is al volledig op de band geladen en door
de kassière verwerkt. Een pin kassa. U voelt hem al aankomen. Sjefke en
Margriet willen contant betalen. De kassière is aardig en begripvol.
Ik zucht wel, maar ik heb geen haast. Laat maar. Ik wacht wel even.
Als het niet erger wordt dit jaar. Prima.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten