Voor het eerst is er een hele klas waar ik les aan geef naar huis gestuurd. Oh, oh, de achterstanden, hoor ik u denken!!!
De echte achterstand, echter, is de sociale omgang met elkaar. Apenrots-gedrag door jongens en queen-bee gedrag van meisjes. Ze moeten elke keer opnieuw hun plaats in de klas en in de school bevechten en bevestigen. Dat kost energie, die wij (onwetende docenten) eigenlijk in ons vak geïnvesteerd zouden willen zien.
In elke willekeurige talkshow zit tegenwoordig een geflopte leerkracht met een vaag adviesbureau of een baantje bij de VO-raad, die ‘vanuit visie’ aangeeft hoe de achterstanden moeten worden aangepakt. Meestal tenenkrommende prietpraat.
Kom zelf eens
voor de klas staan? Of zit je daar eigenlijk omdat je geen orde kon houden?
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten