Gisteren heb ik het gehad over vrouwenvoetbal. Het spel is anders dan bij de mannen.
De supporter-subcultuur is ook anders.
Hier geen spreekkoren. Geen fluitende en scheldende supporters. Geen
rookbommen en vuurwerk. Geen ME en politie te paard om groepen door gesnoven,
hersenloze malloten uit elkaar te houden. Geen afspraken in een weiland tussen
rivaliserende fans om elkaar naar het leven te staan. Nee, dat allemaal niet.
Wat dan wel?
CDA/NCVR moeders en oma’s met (klein)kinderen. Huisvaders met 12-jarige
dochters met een buitenbeugel. Het is een beetje AZ en Heerenveen publiek. Of
Thialf-schaatspubliek. Van die meiskes die een knuffel meenemen voor hun
favoriete speelster. En mannen die samen met hun vrouw op zondag naar
boer-zoekt-vrouw kijken.
Ja, de volgers en de supporters zijn anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten